Milletleri bir araya getiren ve insanları birbirlerine kenetleyen unsurlar vardır. Bu ananevi unsurlar ne kadar sağlam ve köklü bir geçmişi varsa o uluslar ölümsüzleşir. İşte Bugün kutladığımız Nevruz Bayramı Türk tarihinin geçmişi kadar kadim ve Türkiye’nin geleceği kadar öneme sahip kökü Beş bin yıllık bir geçmişe sahip bir milli ve kültürel bayramdır.

Türklerle komşu olan ve Türkistan coğrafyasında yaşayan milletler tarafından da büyük bir coşkuyla kutlanan, Türk soylu halkların ortak bayramı olarak, tabiatın canlanmasını, yeniden dirilişi ifade eder.

21 Mart Sulatan Nevruz Takvimlerinin başlangıç günüdür. Türk milletinin ata ve ana yurdunda baharın başlangıç gününün yeri ve önemi hemen her devirde büyük olmuş ve o gün bayram olarak kabul edilmiştir.

Yenisey -Orhun çevresinden Altaylara oradan da Hun Türklerinin Avrupa’ya yürümesiyle, Macaristan’a ve Balkanlara ulaşan Nevruz, milattan sonra 800’den itibaren Hazar’ın güneyinden Anadolu’ya ve Mezopotamya’ya taşınmış ve yeni bir coğrafyada yaşatılmaya başlamıştır. Günümüzde Balkanlardan Çin Seddine ve Sibirya içlerine kadar büyük bir coğrafyada bilinmekte ve kutlanmaktadır.

Tarihi bakımdan Hun, Göktürk, Uygur, Selçuklu, Osmanlı ve Cumhuriyet döneminde Nevruz bir örfi bayram olarak kabul edilmiş, çeşitli eğlence ve merasimlerle kutlanmıştır. Osmanlı Döneminde Nevruz, çok canlı biçimde kutlanıyordu. Osmanlı ailesini çıkarmış olan Kayı Boyuna mensup Karakeçililer, 21 Martta Ertuğrul Gazi’nin türbesi etrafında toplanarak burada bayram yapıyorlardı. Bu bayramın bir diğer adı da “Yörük Bayramı’ydı.

Cumhuriyetin ilanından sonra Atatürk’ün önderliğinde, 1922, 1923, 1924 ve 1926 yıllarında Ergenekon Bayramı adıyla kutlanmış hatta Atatürk 22 Mart 1922 tarihinde Keçiören’de Nevruz şenlikleri düzenletmiş ve kendisi de bizzat bu şenliklere katılmıştı.Türk Dünyası’nda ise, önce Çarlık Rusya’sı, sonra Sovyet İmparatorluğu sınırları içinde yaşayan Türklerin Nevruz bayramı kutlamaları engellenmeye çalışıldıysa da başarılı olunamamış, 1990 yılında bağımsızlıklarını ilan eden Türk Cumhuriyetleri’nde Kırgızistan, Kazakistan, Özbekistan, Türkmenistan ve Azerbaycan ile Rusya Federasyonu bünyesindeki Tataristan 21 Mart Ergenekon/Nevruz Bayramı’nı “Milli Bayram” olarak ilan etmişlerdir. Bugünün coşkuyla kutlanmasına büyük önem vermektedirler. Türk kültüründen kaynaklanan Ergenekon/Nevruz bayramı, her yönüyle Türk gelenek ve görenekleriyle zenginleşmiş ananevi ve temeli beş bin yıllık Türk tarihine dayalı milli bir bayramdır. Türkiye’de de 1991 yılında Türk Dünyası ile birlikte ortak bir gün olarak resmî tatil olmaksızın bayram ilan edilmiştir.

Doğanın bayramı Nevruz, bir bolluk ve bereket töreni olmasının yanı sıra, geleneksel Türk kültürü için “kurtuluş günü” olarak da özel bir öneme sahiptir. Örs üzerinde dövülen demir, yeniden şekillenmenin, uzamanın, büyümenin ve dahası gelişmenin sembolüdür.

Nevruz bahçenin en güzel gülüdür. Bütün Türk Dünyası için hasret ve sevda türküleri söyleyen gül bahçesindeki bülbüldür. Türkistan’da uluyan kurt, Anadolu’da Ertuğrul Gazi’nin anısına yapılan Yörük Bayramındaki Duadır. Balkanlarda atiye duyulan özlem, Tuna boylarında dedemin narası ve dört nala koşan atların sesleridir.Nevruz Tüm Türkistan’da bir bahar coşku ve sevgi bayramı olarak, geleceğe umutlar taşımaya devam edecektir.Şunu unutmayalım; Nevruz, Türk kültürünün bir öğesidir ve ulusları ancak gelenekleri yaşatır.

Nevruz; Türk insanını birbirine kenetleyen, bağlayan, Ergenekon’dan demir dağları eriterek dirilen atalarının ruhlarıyla yanan bir ateştir. Bu ateş, hiç sönmeden binlerce yıl yandı ve gelecekte de kıvılcımlarından binlerce gönlü tutuşturarak “ortak kültür ocağı”nda binlerce ruhu ısıtacaktır.Nevruz; Tuna’da okunan ezanın, Söğüt’te yanan ocağın, Elaziz’de pişen aşın, Ötüken’de koşan atın, Kerkük’te dillerden dökülen ağıtın, Çanakkale’de dalgalanan bayrağın, Kaşgar’da söylenen sevda ve hasret türküsünün adıdır.Nevruzunuz, Baharınız, Türkün doğum/bağımsızlık günü ERGENEKON bayramınızın kutlu olsun.