Doğu Karadeniz köylerinin en büyük sorunu nedir diye sorsalar, herhâlde ittifak halinde herkes köy yollarının durumunu şikâyet eder. Maalesef yollarımızın darlığı, dik oluşu ve kalitesizliği köylerimizin en büyük problemlerinden biridir.
Hepimiz, özellikle cenazelerde ve düğünlerde, köylere gittiğimiz zaman en büyük sıkıntıyı yoldan çekmekteyiz. Yollarımız dar olduğundan dolayı cenaze ve düğünlerde arabaları yol üzerine park etmek zorunda kalıyoruz. Birçok cenazede namazdan sonra şu anonsu duyuyoruz: “Lütfen yol üzerinde park eden araç sahipleri, yolu açmak için arabalarımızın yanına gidelim.” Huşu içerisinde cenazenin defin işlemine mi katılalım yoksa yolu açma telaşına mı düşelim. Yolu açma telaşı, cenazenin maneviyatına zarar veren gürültülerin de oluşmasına neden olmaktadır.
Arabaları yolun üzerine park ederken acil bir durumu hesap etmeden park ediyoruz. Bir hastalık durumunda hastaneye hemen yetişmesi gereken bir hastanın yolun açılmasını beklemesinden dolayı kaybedeceği zamanı hesap edin. Herhangi bir yangın veya kaza anında o yol nasıl kullanılacak?
Büyüklerimizden dinlediğimize göre zamanında köy yolları açılırken esasında geniş olacak şekilde, en az iki arabanın yan yana geçebileceği şekilde yollar açılmış. Lakin zamanla toprak sahipleri yolun biraz altından biraz üstünden kırpa kırpa yolu daraltmışlar. Önce yola yer vermişler sonra çaktırmadan geri almaya çalışmışlar.
İnsanlarımız maalesef yolun kıymetini anlamış değiller. Yol, medeniyet demektir. Bir köyün ne kadar medeni olduğunu yollarından anlayabilirsiniz. Fakat hala daha insanlarımız yolun kenarına az bir boşluk bulsa orayı hemen tarlaya çeviriyor. Kimisi mezarlığını tam yola sıfır yapıyor ki yol genişleme çalışması olursa mezarlıktan dolayı kendi tarlasına yol vurulmasın. Evini yaparken utanmasa yolun üzerine evini kuracak olanlar var. Dalları, odunları gelişi güzel yolların kenarlarına koyanlar var. Hâlbuki yollar, insan ve vasıtaların rahatça gelip geçmeleri için düzenlenmiş bölümlerdir. İmam Şafii’ye göre, yol kenarlarına yoldan geçenlere zarar verecek şeyler yapılamaz. Çünkü geçiş hakkı bütün Müslümanlara aittir.
Yol konusunda Peygamber Efendimizin şu meşhur hadisini hatırlayalım “İman altmış yahut yetmiş küsur şubedir. Bunun en üstünü “Lâ ilahe illallah” sözüdür, en aşağı derecede olanı ise yoldan eziyet veren şeyleri kaldırmaktır. Utanma da imandan bir şubedir”
Yolları birbirimize eziyete dönüştürmeyelim. Yollarımıza sahip çıkalım. Yeni yolların yapılmasında ve yol genişletme çalışmalarında öncülük edelim. Yola yapacağımız katkıların sadaka-i cariye olacağını unutmayalım.